ما شکر گذاری میکنیم چون خداوند در ما شعور قرار داده تا برای هر کاری نیکو تشکر بکنیم.
و ما با زبان خود او را حمد میگیم و برای او اهنگ میخوانیم چون عشقی که در ما قرار داده فراتر از عشق زمینی هست و فقط با یک دعا ان را نمی توانیم تمام کنیم در نتیجه برای او با گیتار تبل و.... او را پرستش میکنیم و اجازه میدیم که جلال پیدا بکنه در زندگی های ما !
اگر شخصی شما را از اسارتی آزادی بخشد شما چه کار انجام میدهید ؟
حال خدایی که ما را از اعتیاد و جرم و جنایت رهایی داده و زندگی نوینی به ما بخشیده ایا سزاوار پرستش نیست ؟
زمانی که مجرم بودیم کلمه خدا جسم شد و جانش را برای ما داد ! حال او را نستاییم ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر