یکی از جنجال بر انگیز ترین کتابهای که بر اساس یاقته های جدید، بوسیله محققین و قرآن شناسان آلمانیKarl-Heinz Ohlig و Gerd-R Puin در مورد قرآن، نوشته شده است «The Hidden Origins of Islam: New Research into Its Early History«نام دارد.
این کتاب حاوی مجموعه ای از مقالات است که در نظر دارد پیداییش پنهانی(آغاز پنهان) یکی ازادیان اصلی جهان بنام اسلام را هرچند اندک روشن سازد. این نیت و قصد که من آنرا پیدایش پنهان اسلام نامیدم، ممکن است براحتی بسیاری را متحیرسازد. بدین دلیل که پیدایش و پس از آن پیشرفت ادیان اندکی بوضوح وروشنی اسلام است.
در اوایل قرن ششم میلادی(570-632)، محمد پیامبر بر انگیخته شد. او مدعی نزول وحی ازطرف الله درمکه ومدینه شد وسرانجام تمامی قبایل عرب شبه جزیره عربستان را به امتی واحد، تحت یک مذهب ورهبریت سیاسی درآورد. زندگی پیامبر،رشدوتربیت او،فعالیت های او،ازدواج های او، هجرت اوازمکه به مدینه درسال (622 میلادی)، وجنگ های اوبه طورکامل وبا تمام جزِئیات درآثارمنتشر شده توسط مسلمین شرح داده شده است . بعد ازمرگ او این داستان با موفقیت هایی در جنگ و دین ادامه یافت. این دوران ابتدایی باعث تولد امپراطوری بزرگ اسلامی شد که با خلافت چهار خلیفه راشدین (632-661میلادی) آغازشدوتحت خلافت بنی امیه (661-750میلادی) با مرکزیت دمشق ادامه یافت. وسپس تحت خلافت عباسیان با مرکزیت بغداد به اوج خود رسید.
پس چرا؟ ریشه های پنهان؟
کاملاً مشهود است که در قرآن درمورد زندگی پیامبر مکی اطلاعات بسیار اندکی یافت می شود که این اطلاعات نیز توسط عده ای قلیلی از اندیشمندان مسلمان استخراج شده است. تمامی اطلاعاتِ مربوط به زندگی نامه پیامبر که در دسترس است از طریق دو منبع حاصل می شود. منبع اول فعالیت های مربوط به زندگینامه پیامبر، که ازمنابع مرتبط به اوایل قرن نهم و دهم بدست می آیند، عبارتند از: 1) سیره ابن هشام (834) که ادعا میشود مرتبط است با متنی از ابن ابن اسحاق (768) که الان موجود نیست. 2) تاریخ لشکر کشی های نطامی پیامبر(تاریخ جنگ های پیامبر) به قلمالواقدی(822) 3) كتاب الطبقات الكبير به قلم ابن سعد (845) 4) تاریخ طبری به قلم محمد بن جریر طبری. منبع دوم شامل شش کتاب بنامصحاح ستّه (کتابهای صحیح ششگانه حدیث نزد اهل سنت ) به نامهای 1) صحیح بخاری (870) 2) صحیح مسلم (875) 3) سنن ابوداود (888) 4)سنن ترمذی (892) 5) سنن سنائی (915) 6) سنن ابن ماجه (886).
در ادامه بررسی این مجموعه ازمقالات ازلحاظ تاریخی-انتقادی می باید ملاحظات بسیار صورت گیرد، چرا که این کتابت ها 200 سال پس از وقوع حقیقت آنها صورت گرفته است ودر ضمن در زمانی گردآوری شده اند که محمد یک الگوی مقدس هویت برای امپراطوری بزرگ و قدرتمند بود، بنابراین تمامی این گزارشات به نحو مناسبی اورا ویژه و خاص جلوه داده اند. این شخصیت افسانه ای خلق شده بر خواننده ای که این متون را از منظری غیرانتقادی مطالعه می کنند تحمیل می شود. مسائل خاصی به صورت موضوعی مطرح می شوند علی رغم این واقعیت که این مسائل نمی توانسته اند درطول زندگی مطرح شده برای پیامبر نقشی داشته باشند.
با این وجود، از آنجا که تنها با تکیه بر این منابع می توان زندگی محمد را به تصویر کشیدو همچنین قرآن را به دعوت او در مدینه و مکه به او نسبت داد; زندگی و هویت پیامبر عرب از لحاظ تاریخی در سایه ای از ابهام قرار می گیرد. به بیان روشن تر، مشکل این منابع باعث ایجاد ابهام بر کل زندگی محمد از لحاظ تاریخی می شود:» محمد یک چهره تاریخی نیست و زندگینامه او محصول زمانی است که در آن نگارش یافته است». هم چنین این قضیه در مورد قرآن هم صادق است. ادعای گردآوری دعاوی محمد بصورت فعلی، یعنی متن کامل قرآن، برای اولین بار در قرن نهم میلادی مطرح شد. بر طبق این ادعا گرد آوری و تدوین متن کامل قرآن به همکاری کمیسیونی مرکب از سه نقر مکی به سرپرستی زید ابن ثابت یثربی در زمان عثمان خلیفه سوم(644-656)، به خصوص در سالهای بین 650 تا 656 صورت گرفته است، یعنی 18 تا 24 سال بعد از مرگ محمد.
Rudi Paret در مقدمۀ ترجمه ای که از قرآن انجام داده است چنین می نویسد; تمامی اندیشمندان مسلمان متفق القول هستند که: » ما هیچ دلیلی برای پذیرش اینکه حتی یک سوره از قرآن از محمد نشأت بگیرد نداریم.» اما چرا؟ او چطور می داند که این مسئله درست است؟ بر اساس چه منابعی او این بحث را مطرح می کند؟ چنین ادعایی مسائل زیادی را در مورد قرآن روشن می سازند که عبارتند از: تنش های زیاد موجود در قرآن; اختلاف در چینش آیات وسوره هادرنسخه های مختلف قرآن; گاهی اوقات تناقضات موجود در سنت های مطرح شده در آن; اینکه آشکارا نشان می دهد که قرآن حاصل یک پروسه ویرایش شده است; ظهور دیر هنگام آن به عنوان قرآنی که هم اکنون می شناسیم (چنانچه قطعات باقی مانده از نسخه های دست نویس نشان می دهد); ودر آخر اینکه چرا چنان دیر هنگام به پیامبر عرب نسبت داده شد. روش ساده ای که Paret و دیگران برای عبور از این مشکلات ادبی-انقادی بکار می گیرند بسیارشوکه کننده است.
ادبیات اسلامی قرن نهم نیز دلالت بر گسترش دیر هنگام اسلام دارد، گرچه شواهد و مدارک کمی از دوقرن اولیه تاریخ اسلام موجود است. معمولا مشکلاتی که بررسی این منابع ایجاد می کنند ذکر نشده اند. Josef Van یک استثناء فابل ملاحظه است. او اظهار می کند که در مورد قرن اول اسلام مدارک و اسناد بسیار اندکی همانند: کتیبه های روی مسجدالاقصی در اورشلیم، نوشته های روی مسجد بنی امیه در دمشق و نوشته ها وعلائم روی سکه ها موجود هستند. او در ادامه تمامی متون و منابع اسلامی را در مضان اتهام طرح و نقشه قرار می دهد. (باور او این است که تمامی متون اسلامی دوقرن بعد نوشته شده اند و سپس این منابع را به قرن اول و دوم نسبت داده اند). در نتیجه او تاریخ قرن اول اسلام را اصلا بیان نمی کند، بلکه با قرن دوم آغاز می کند. در مورد این قرن هم مشکلات سابق پا برجاست وهیج مدرک و نوشته ای معتبر موجود نیست. به عبارت دیگر، دو قرن اول اسلام در سایه ای مبهم از تاریخ قرار می گیرند، و گسترش و توسعه امپراطوری بزرگ اسلام بدون بجا ماندن هیج سند و مدرکی؛ غیر قابل توضیح باقی می ماند، حتی زمانیکه در سایر گروه های معاصر با آنها، مثل دشمنان اعراب، رومیان که در زمینۀ ادبیات و دیگر آثار شهره بودند و حتی یهودی ها و مسیحی ها که تحت سیطرۀ مسلمانان بودند دنبال اثر و شواهد ی در مورد این دوقرن می گردیم چیزی یافت نمی شود.
تنها با معدود شواهد و مدارک موجود، یعنی، سکه ها و کتیبه هایی که قادر به تعیین تاریخ و مکان آنها هستیم، می توانیم گسترش و توسعه دوقرن اول اسلام را دراین کتاب توضیح دهیم. در همین راستا ثابت خواهد شد که سکه های پیدا شدۀ مربوط به این دوره و همچنین کتیبه های مسجدالاقصی، درواقع بیانگر نشانه ها و متونی است که متعلق به باور مسیحیان و مربوط به دین مسیحیت است، که سندی است بر اعتقادات الهی اعراب اهل سوریه قدیم: خدا یکی و واحد است و فرستادۀ او(مسیح) ستوده(محمد) شده است.( درواقع کلمه Mohammad تنها یک صفت به معنای ستوده شده برای مسیح است). چنین عباراتی – پیدا شده روی سکه ها و کتیبه ها- محدود و مربوط به متون رومی ها و مفهوم تثلیث (مسیح، خدا و روح القدس) و مسیحیت می شود.
این کتاب حاوی مجموعه ای از مقالات است که در نظر دارد پیداییش پنهانی(آغاز پنهان) یکی ازادیان اصلی جهان بنام اسلام را هرچند اندک روشن سازد. این نیت و قصد که من آنرا پیدایش پنهان اسلام نامیدم، ممکن است براحتی بسیاری را متحیرسازد. بدین دلیل که پیدایش و پس از آن پیشرفت ادیان اندکی بوضوح وروشنی اسلام است.
در اوایل قرن ششم میلادی(570-632)، محمد پیامبر بر انگیخته شد. او مدعی نزول وحی ازطرف الله درمکه ومدینه شد وسرانجام تمامی قبایل عرب شبه جزیره عربستان را به امتی واحد، تحت یک مذهب ورهبریت سیاسی درآورد. زندگی پیامبر،رشدوتربیت او،فعالیت های او،ازدواج های او، هجرت اوازمکه به مدینه درسال (622 میلادی)، وجنگ های اوبه طورکامل وبا تمام جزِئیات درآثارمنتشر شده توسط مسلمین شرح داده شده است . بعد ازمرگ او این داستان با موفقیت هایی در جنگ و دین ادامه یافت. این دوران ابتدایی باعث تولد امپراطوری بزرگ اسلامی شد که با خلافت چهار خلیفه راشدین (632-661میلادی) آغازشدوتحت خلافت بنی امیه (661-750میلادی) با مرکزیت دمشق ادامه یافت. وسپس تحت خلافت عباسیان با مرکزیت بغداد به اوج خود رسید.
پس چرا؟ ریشه های پنهان؟
کاملاً مشهود است که در قرآن درمورد زندگی پیامبر مکی اطلاعات بسیار اندکی یافت می شود که این اطلاعات نیز توسط عده ای قلیلی از اندیشمندان مسلمان استخراج شده است. تمامی اطلاعاتِ مربوط به زندگی نامه پیامبر که در دسترس است از طریق دو منبع حاصل می شود. منبع اول فعالیت های مربوط به زندگینامه پیامبر، که ازمنابع مرتبط به اوایل قرن نهم و دهم بدست می آیند، عبارتند از: 1) سیره ابن هشام (834) که ادعا میشود مرتبط است با متنی از ابن ابن اسحاق (768) که الان موجود نیست. 2) تاریخ لشکر کشی های نطامی پیامبر(تاریخ جنگ های پیامبر) به قلمالواقدی(822) 3) كتاب الطبقات الكبير به قلم ابن سعد (845) 4) تاریخ طبری به قلم محمد بن جریر طبری. منبع دوم شامل شش کتاب بنامصحاح ستّه (کتابهای صحیح ششگانه حدیث نزد اهل سنت ) به نامهای 1) صحیح بخاری (870) 2) صحیح مسلم (875) 3) سنن ابوداود (888) 4)سنن ترمذی (892) 5) سنن سنائی (915) 6) سنن ابن ماجه (886).
در ادامه بررسی این مجموعه ازمقالات ازلحاظ تاریخی-انتقادی می باید ملاحظات بسیار صورت گیرد، چرا که این کتابت ها 200 سال پس از وقوع حقیقت آنها صورت گرفته است ودر ضمن در زمانی گردآوری شده اند که محمد یک الگوی مقدس هویت برای امپراطوری بزرگ و قدرتمند بود، بنابراین تمامی این گزارشات به نحو مناسبی اورا ویژه و خاص جلوه داده اند. این شخصیت افسانه ای خلق شده بر خواننده ای که این متون را از منظری غیرانتقادی مطالعه می کنند تحمیل می شود. مسائل خاصی به صورت موضوعی مطرح می شوند علی رغم این واقعیت که این مسائل نمی توانسته اند درطول زندگی مطرح شده برای پیامبر نقشی داشته باشند.
با این وجود، از آنجا که تنها با تکیه بر این منابع می توان زندگی محمد را به تصویر کشیدو همچنین قرآن را به دعوت او در مدینه و مکه به او نسبت داد; زندگی و هویت پیامبر عرب از لحاظ تاریخی در سایه ای از ابهام قرار می گیرد. به بیان روشن تر، مشکل این منابع باعث ایجاد ابهام بر کل زندگی محمد از لحاظ تاریخی می شود:» محمد یک چهره تاریخی نیست و زندگینامه او محصول زمانی است که در آن نگارش یافته است». هم چنین این قضیه در مورد قرآن هم صادق است. ادعای گردآوری دعاوی محمد بصورت فعلی، یعنی متن کامل قرآن، برای اولین بار در قرن نهم میلادی مطرح شد. بر طبق این ادعا گرد آوری و تدوین متن کامل قرآن به همکاری کمیسیونی مرکب از سه نقر مکی به سرپرستی زید ابن ثابت یثربی در زمان عثمان خلیفه سوم(644-656)، به خصوص در سالهای بین 650 تا 656 صورت گرفته است، یعنی 18 تا 24 سال بعد از مرگ محمد.
Rudi Paret در مقدمۀ ترجمه ای که از قرآن انجام داده است چنین می نویسد; تمامی اندیشمندان مسلمان متفق القول هستند که: » ما هیچ دلیلی برای پذیرش اینکه حتی یک سوره از قرآن از محمد نشأت بگیرد نداریم.» اما چرا؟ او چطور می داند که این مسئله درست است؟ بر اساس چه منابعی او این بحث را مطرح می کند؟ چنین ادعایی مسائل زیادی را در مورد قرآن روشن می سازند که عبارتند از: تنش های زیاد موجود در قرآن; اختلاف در چینش آیات وسوره هادرنسخه های مختلف قرآن; گاهی اوقات تناقضات موجود در سنت های مطرح شده در آن; اینکه آشکارا نشان می دهد که قرآن حاصل یک پروسه ویرایش شده است; ظهور دیر هنگام آن به عنوان قرآنی که هم اکنون می شناسیم (چنانچه قطعات باقی مانده از نسخه های دست نویس نشان می دهد); ودر آخر اینکه چرا چنان دیر هنگام به پیامبر عرب نسبت داده شد. روش ساده ای که Paret و دیگران برای عبور از این مشکلات ادبی-انقادی بکار می گیرند بسیارشوکه کننده است.
ادبیات اسلامی قرن نهم نیز دلالت بر گسترش دیر هنگام اسلام دارد، گرچه شواهد و مدارک کمی از دوقرن اولیه تاریخ اسلام موجود است. معمولا مشکلاتی که بررسی این منابع ایجاد می کنند ذکر نشده اند. Josef Van یک استثناء فابل ملاحظه است. او اظهار می کند که در مورد قرن اول اسلام مدارک و اسناد بسیار اندکی همانند: کتیبه های روی مسجدالاقصی در اورشلیم، نوشته های روی مسجد بنی امیه در دمشق و نوشته ها وعلائم روی سکه ها موجود هستند. او در ادامه تمامی متون و منابع اسلامی را در مضان اتهام طرح و نقشه قرار می دهد. (باور او این است که تمامی متون اسلامی دوقرن بعد نوشته شده اند و سپس این منابع را به قرن اول و دوم نسبت داده اند). در نتیجه او تاریخ قرن اول اسلام را اصلا بیان نمی کند، بلکه با قرن دوم آغاز می کند. در مورد این قرن هم مشکلات سابق پا برجاست وهیج مدرک و نوشته ای معتبر موجود نیست. به عبارت دیگر، دو قرن اول اسلام در سایه ای مبهم از تاریخ قرار می گیرند، و گسترش و توسعه امپراطوری بزرگ اسلام بدون بجا ماندن هیج سند و مدرکی؛ غیر قابل توضیح باقی می ماند، حتی زمانیکه در سایر گروه های معاصر با آنها، مثل دشمنان اعراب، رومیان که در زمینۀ ادبیات و دیگر آثار شهره بودند و حتی یهودی ها و مسیحی ها که تحت سیطرۀ مسلمانان بودند دنبال اثر و شواهد ی در مورد این دوقرن می گردیم چیزی یافت نمی شود.
تنها با معدود شواهد و مدارک موجود، یعنی، سکه ها و کتیبه هایی که قادر به تعیین تاریخ و مکان آنها هستیم، می توانیم گسترش و توسعه دوقرن اول اسلام را دراین کتاب توضیح دهیم. در همین راستا ثابت خواهد شد که سکه های پیدا شدۀ مربوط به این دوره و همچنین کتیبه های مسجدالاقصی، درواقع بیانگر نشانه ها و متونی است که متعلق به باور مسیحیان و مربوط به دین مسیحیت است، که سندی است بر اعتقادات الهی اعراب اهل سوریه قدیم: خدا یکی و واحد است و فرستادۀ او(مسیح) ستوده(محمد) شده است.( درواقع کلمه Mohammad تنها یک صفت به معنای ستوده شده برای مسیح است). چنین عباراتی – پیدا شده روی سکه ها و کتیبه ها- محدود و مربوط به متون رومی ها و مفهوم تثلیث (مسیح، خدا و روح القدس) و مسیحیت می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر